Bulletin NIO 1996/1997.

Naar aanleiding van de opgaven zijn er nogal wat vragen gekomen. Hierbij tref je wat een aantal
verbeteringen en suggesties aan, in de hoop dat je daarmee je voordeel kunt doen.

Opgave 1.

In de opgave staat een bovengrens van 107. Dat moet zijn 10 tot de macht 7.
In te voeren mogelijke betekenissen zijn dus van de vorm: 
p q waarbij 0óp<10^7 en 0óq<3600

Babyloni‰rs zijn bij het opschrijven van getallen al net ze als wij: Als het kort kan, moet je het
niet lang doen. Ons getal 12 wordt nooit weergegeven met 12 keer een I, maar altijd met <II

Opgave 2.

In de opgave staat w[onder] a[nder] schijnrijmen. Dat moet natuurlijk zijn wo[nder] a[nder].

Bij invoer van een tekst met de woorden "strand", "rand" en "band" kom je er volgens de
aanwijzingen niet uit. Band schijnrijmt met beide andere woorden, maar rand niet met strand. Mijn
suggestie: Maak een groep met alle woorden met hetzelfde einde; voor elk paar woorden in deze
groep moet gelden dat ze of schijnrijmen, of dat de ene het einde is van de andere. Zet in de tekst
die je programma presenteert iets over de wijze waarop je dit probleem hebt opgelost.

Opgave 3.

In het voorbeeld komt niet de situatie voor dat de snelste route via het botenhuis loopt. Daarom
nog een ander voorbeeld:

Stel dat je de grachtdelen 6B en 3F wilt schoonmaken. De snelste route loopt dan via het centrale
botenhuis. De uitvoer wordt dan: 

          Planning: 6B 3F (of andersom)
          Tijd:     171 minuten

Routes via andere grachten zou je anders aan moeten geven. Maar die kosten meer tijd!

Opgave 4.

Let niet op de gegeven getallen; er zijn twee stellingen door elkaar heen gebruikt met rampzalige
gevolgen.

Omdat het in theorie mogelijk is dat beide spelers op gegeven moment alleen maar springen, niet
bijplaatsen, moet er om alle wedstrijden te kunnen eindigen een regel worden toegevoegd. Als het
aantal stenen op het speelveld gedurende 50 opeenvolgende zetten niet is veranderd, wordt het spel
gestaakt. Het aantal stenen van beide partijen op het bord is dan bepalend voor de uitslag.

In de inleiding staat dat als een speler niet meer kan zetten hij de beurt moet overslaan. Als ‚‚n
van beiden geen stenen meer heeft is hij daarmee veroordeeld tot overslaan; de ander kan de
stelling dan verder volbouwen.

Succes met de opgaven!
                                           Willem van der Vegt